Over het feit dat we in België met bakken muzikaal talent zitten in zowat elke windrichting denkbaar, zal iedere musickgeek wel beamen, maar vaak wordt vergeten dat dit niet zomaar uit de lucht is komen vallen. Er zijn daadwerkelijk pioniers geweest die waarschijnlijk in hun eigen tijd gewoon voor gek worden verklaard, maar sommige daarvan zijn uitgegroeid tot ware cultbands. Ontegensprekelijk, ondanks hun grillig bewandeld pad, was één van die bands La Muerte!
In de beginne was er Marine, maar toen dit Brussels collectief werd opgesplitst in enerzijds de meer poppy kant van Allez Allez en anderzijds deze meer experimentele rauwe kant, markeerde La Muerte een nieuw tijdperk. In België waren er namelijk niet veel bands die Motörhead met The Birthday Party wisten te mangelen, terwijl Iggy er zijn Stooges saus over kieperde.
Hun debuut EP THE SURREALIST MYSTERY werd uitgebracht in 1984 en veroorzaakte vooral in het buitenland hoog aanzien. In die tijd was het namelijk zo dat talent van eigen bodem zo goed als genegeerd werd door pers, radio of zelfs programmatoren. Alles moest van het buitenland komen, maar La Muerte was één van die toenmalig schaarse Belgische bands die werden opgepikt door toonaangevende magazines als bijvoorbeeld het Engelse Spin of NME. Hoewel deze opname uiteindelijk niet is verzilverd in de begeerde zwarte groeven van een iconische John Peel Session, werd La Muerte wel uitgenodigd op een muzikale theeceremonie in zijn BBC studio en dat was in die tijd ongezien.
Persoonlijk hou ik meestal mijn handen af van covers, maar als er eentje niet valt te negeren zal het wel La Muerte’s versie van “Wild Thing”; origineel overigens van The Wild Ones (1965), maar weliswaar het meest bekend van The Troggs cover uit 1966.
Ondanks hun groeiend internationaal succes, leek de split in 1994 onafwendbaar. Het duurde dan wel tot 2009 vooraleer de dvd 450 BIG BLOCK verscheen, maar wie er bij was op het afscheidsconcert in de DNA (waar het in de rubriek Cat Flap #67 aangekondigde IN OUR DNA een exponent van is), weet dat dit het wachten waard was.
Ondertussen zijn we aangekomen in 2018, waar hun gelijknamige album unaniem goed werd ontvangen, maar ondanks een nieuwe break van zo’n vier jaar staat La Muerte met SORTELIGIA (Consouling Sounds, 2022) terug waar ze moeten staan: in de krochten van onze geest waar de nevelen zich opstapelen als een monolith of darkness onder de tonen van de soundtrack voor de nakende apocalypse.
Als support speelt ook nog het in Saorstát #20 aangekondigde Motor!k, het Gentse loud & dark groovy noise Needle & The Pain Reaction & Sovjet War dat in 1979(!) begon als The Sovjets, maar zich naar de actualiteit heeft aangepast.
Een gehele Belgische line-up, dus waar wacht U nog op misschien?
Meer info:
SVN's Unsane Vortex 