Cat Flap #70: AntibodyxSoundcute presents Andarta, Ilia Gorowitz, Italia 90 + Dj Ninashka @ Café Central, Brussels (21.04.2023) + Kultur A., Luik (27.04.2023)

Artwork by Raum Antibody label

Deze fishy episode van een nieuw muzikaal avontuur dat dankzij de samenwerking tussen Soundcute & Antibody, ditmaal zowaar twee acts uit het Heilige Land presenteert: enerzijds Andarta en anderzijds Ilia Gorowitz. Anno 2023 kan je het jezelf niet meer voorstellen, maar toch gingen hier enige verwikkelingen mee gepaard. Hoewel een organiserende partij – die steeds de wensen van de artiest in kwestie respecteert tot op de letter – zich niet hoeft te verantwoorden tegenover een reactie van een tja overijverige activist, werden vanwege de kerk (of moskee) in het midden te houden enige aanpassingen toegepast en dit vraagt voor de geïnteresserden misschien toch enige duiding, die U onderaan kan tervinden.

Music First of course!

Andarta (Israël/Jeruzalem)

Andarta bestaat uit het trio waarbij Alon Ovnal de bijtende vocalen voor zijn rekening neemt, Shaul Kohn zijn bassnaren plukt en Ital Anker zijn drums laat roffelen. Men zou dergelijke repetitieve hypnotische industrial noise niet onmiddellijk linken aan de Bijbelse sfeer van Jeruzalem, maar o jawel: dit is vet! Een regelrechte ode aan de afgrijslijke en gewelddadige, maar tevens magnifieke schoonheid van – om politiek correct te blijven – de Israëlische/Palestijnse hoofdstad.

Illia Gorovitz (Tashkent)

Ilia Gorovitz (°1990) komt oorspronkelijk uit Tashkent, de hoofdstad van Oezbekistan, maar heeft in ondanks zijn jonge leeftijd reeds verschillende continenten van dichtbij onder(be)zocht. Uiteindelijk kwam hij terecht op de befaamde Musrara School of Art – Experimental and Sound Art om van daaruit een belangrijke spil te worden in de xprmtl underground scene in Jeruzalem. Momenteel woont en werkt Ilia in Berlijn, maar is zeker geen onbekende in Brussel. Sterker nog: voor wie er toen bij was in 2019, is er zelfs een digitaal album LIVE IN BARLOK (opgenomen in het helaas opgedoekte Brusselse gelijknamige underground kraakpand waar destijds soms wel heel gestoorde doorgingen.) In zijn poging om de elektronische wereld met de akoestische te verbinden en zo een symbiotische harmonie te verkrijgen, (be)speelt Ilia zijn drums als een soort controller om niet alleen te drummen, maar ook om allerhande elektronische geluiden te manipuleren.

Italia 90

Het viertal Italia 90 komt dan verwarrend genoeg wel niet uit ‘De Laars’, maar wel uit Zuid-Londen en bewees in 2021 met de 7” BORDERLINE/DECLARE al heel goed naar Wire te hebben geluisterd. Maar Captain Acab, J Dangerous, Les Miserable & Bobby Portrait hebben niet stil gezeten en mogen gewag maken van de vorderingen die op het jongste album LIVING HUMAN TREASURE (2023) vallen te ontwaren. Niet alles is daarom even sterk, maar tracks als bijvoorbeeld “Leisure Acitivities” op het juiste volume doen je gewoon wensen dat je meer afwas had dan toen je er aan begon. Met andere woorden, prettig gestoorde uptempo post-punk met een licht politieke ondertoon, maar waar factor spelplezier niet uit het oog wordt verloren.

Afterparty by Dj Ninashka

Een bizar bijeffect…

Zelfs het gevaar een Charlie Hebdo-achtige reactie zoals die aanslag op hun hoofdkantoor in Parijs in 2015 indachtig, kan niet voorkomen af te vragen hoe dit in Allah’s naam mogelijk is in dit zogenaamde moderne tijdperk, maar deze dus deze op zich bewonderingswaardige poging om relatief onbekende Israëlische muzikanten aan te reiken, verliep echt niet zomaar van een leien dakje. Voor alle duidelijkheid: het is niet de bedoeling om deze naar mijn bescheiden mening nogal van de pot gerukte reactie te voeden, maar het zijn dus niet de muzikanten zelf die heisa maakte.

Weliswaar is deze anno 2023 nogal veranderd, maar niettemin prijst Dj SVN zichzelf gelukkig vanwege de destijds unieke kans een weekendje muzikaal in te kleden in de toen fel opkomende music-scene in Tel Aviv. Ondertussen ben ik zelf de tel zodanig kwijt geraakt dat ik het moest opzoeken om ietwat correct te blijven, maar zeker de beter begoede LGBTQA2S+ (phoewie) klasse zal wel weten dat het moderne en progressieve Tel Aviv in zowat heel het Midden-Oosten bekend staat om zijn levendige muziek- en clubcultuur. Overigens net zoals ze als één van gay-capitals in the world geboekstaafd staat. Vanwege zijn moderne aanschijn en allerhande bruisende elementen waan je jezelf in een ware metropool, terwijl langs de andere kant een bezoek aan Jeruzalem eerder een gevoel van één of andere bijbelfilm oproept. Versta me niet verkeerd; beide zijn een ervaring in elk hun opzicht, maar het contrast dat op amper een dikke twee uur durende busrit van elkaar ligt, kan quasi niet groter zijn.

Het is dan ook niet voor niets dat de hoofdstad Jeruzalem pal in één van de meest omstreden regio’s op de planeet ligt. Nochtans etaleert de documentaire PALESTINE UNDERGROUND (2018) van Jessica Kelly – ondanks het politieke en militaire bewind in een conservatieve cultuur – het hoopgevend beeld dat dankzij de jarenlange inspanningen van het Palestijnse muziekcollectief Jazar Crew, ook aan de Westoever van Palestina een groeiende muziekscene leeft.

Dat de Westerse invulling van conservatief, nog niet aan de enkels reikt van diezelfde invulling in het Oosten, wordt in Brussel dus bewezen door een externe persoon die denkt het recht in handen te hebben. Nu heeft ieder uiteraard het recht op zijn eigen mening, maar sinds wanneer is dat een sens-unique misschien? Of in dit geval beter un cul-de-sac! Je zal het als organisator maar meemaken dat ineens één of andere tja misplaatste activist zich persoonlijk aangevallen voelt omdat er uit respect – ik herhaal: uit respect! – voor de muzikant, het land van herkomst achter zijn naam wordt vermeld. Voor ons de logica zelve, maar blijkbaar is dat dus niet overal zo. Getuige een beloning van een quasi vierdaagse digitale belaging, die pardoes de mailbox van de organisatie teistert met de dwingende vraag (lees: eis) om die landnamen te schrappen.

Excuse me?!

Als deze logica standaard wordt gehanteerd, kan bijvoorbeeld de Oekraïense band die op Graspop staat geprogrammeerd, evengoed worden geschrapt door pakweg een Brusselse Rus, die denkt de waarheid in pacht te hebben en dat als vrijgeleide gebruikt om indien nodig op te roepen tot een boycot van je festival?!

Again! Excuse me?!