Als eerste waarschuwing halen we niet – de weldra opnieuw opduikende – Mr Scruff zijn befaamde bass-alarm aan, maar zoveel des te meer zijn…
Wobble it will!!!
Zoals U al kon vernemen in de rubriek Svn’s 2022 Chapter I: Top 51 Concerts (Part I), werd ik tijdens het op zijn beurt in de rubriek Svn’s Essential Nine #16 aangekondigde concert van het machtige African Head Charge op Reggae Geel 2022, compleet maar dan ook compleet omvergeblazen.
Had ik African Head Charge of Horace Andy (°1951) nog niet eerder gezien? Tuurlijk wel! Ik ben zelfs de tel kwijt hoe vaak exact; op verschillende edities van de beruchte NIght of Interferences, in parken of zelf sommige Londense catacomben, net zoals ik ongeveer alles heb gezien van On-U Sound dat doorheen de voorbije decennia passeerde, maar ditmaal was gewoon buiten categorie. Uiteraard enerzijds te danken aan al die aangerukte rasmuzikanten, die On-U Sound maar uit zijn stal blijft toveren.
Al decennialang behoort de gehele On-U Sound familie tot de crème de la crème, maar laten we zeker soundwizard Adrian Sherwood niet vergeten. Met pijn in het hart, maar sinds het heengaan van de legendarische Upsetter, Lee ‘Scratch’ Perry (1936-2021), blijft Adrian haast alleen over in zijn eigen gecreëerde dub-veld waarin hij elementen van reggae, dub, world of elektronische muziek door de mangel haalt.
Deze klankentovenaar is namelijk een instituut op zichzelf en verdient als geen ander zijn eigen digitale standbeeld in Svn’s Unsane Vortex eregalerij; pal naast eerder geëerde innovators als respectievelijk Re-Connecting The Dots Revisited #1: The Ex, RCTD #2: Kraftwerk, RCTD #3: The Velvet Underground, RCTD #4: Neu!, RCTD #5: John Zorn & RCTD #6: Marc Ribot.
Meer en meer neemt Adrian ook plaats achter de draaitafels. Toegegeven, een beetje zoals we allemaal wel gevoeld hebben met de notoire PAY IT ALL BACK VOLUMES is dit met wisselende resultaten. Maar als het goed is, is het ronduit hallucinant! Een absolute topper was de 40 Years Disturbing The Comfortable – Comforting the Disturbed Two-day passage in de Brusselse VK. Fenomenaal! Daags ervoor stond Sherwood nochtans ook in de Gentse Charlatan, maar bij On-U Sound tellen decibel-meters nu eenmaal niet en dat had de VK goed begrepen. En al toemaatje krijgt U er nog deze versie van “Boogaloo” bovenop dat voorlopig enkel is te vinden op de Japanse versie van Sherwoods debuutalbum NEVER TRUST A HIPPY (2003) op Peter Gabriels Real World Records no less.
Onder het eerdere bewind van (dubbelde) naamgenoot Peter Daems, is Het Bos geen onbekend terrein voor Sherwood. Ditmaal echter uitgenodigd door Souvenirs From Imaginary Cities, wordt het waaien van de bladeren van de imaginaire bomen in de vakkundige handen van deze levende legende gelegd.
Vanwege hun 22 jaar durende winterslaap horen Chris Mann & Paul Darking eerder thuis in de nieuwe rubriek Torpor, maar omdat het hier een pakkage betreft die naar alle verwachting de nabijliggende konijnenpijp zal doen instorten, mag Blue hier aantreden als herbronde nieuweling. Nieuweling klopt dus wel niet helemaal, want een waar déjà-vu gevoel overvalt me vanwege Dj SVN sinds mid jaren 90 acts als Blue of pakweg The Revolutionary Dub Warriors letterlijk groen heeft gedraaid tijdens zowat alle denkbare omstandigheden. Zeker het artwork van een specifiek Afrikaans ritueel dat – naast besnijdenis – je zogenaamde mannenpsychologie zou helpen ontwaken, blijft op mijn netvlies gebrand. (Dit ontwakingsritueel gaat steeds gepaard met een symbolische dood; hetzij spiritueel of psychologisch is dit een cruciaal aspect van eender welk inwijdingsritueel. In psychologische termen moet het Ego van de jongen sterven. De oude manieren van zijn en doen, van denken en voelen, moeten ritueel overlijden, voordat de nieuwe man kan oprijzen.) Hoe dan ook, als Blue anno 2023 nog maar half zo heftig is als wat ze in mid jaren negentig produceerde op bijvoorbeeld Andrew Weatheralls (1963-2020) Sabres of Paradise label of Emissions Audio Output, dan zit U gebeiteld. Het publiek wordt namelijk getrakteerd op verborgen gehouden parels uit de periode 1997 en 2001.
Een metropool als Brussel draagt urban music een groot hart toe en één van de actoren is de bloeiende reggae dub scene. Naast de talloze soundsystems is ZoZ a.k.a. Sagat & Weird Dust één van die vernieuwende percussieve noise dub acts die reeds de nodige ganja sneller hielpen verdampen. ZoZ experimenteert met rhytmische structuren waarmee het ontwrichten van uitgebalanceerde circulaire polymeters benadrukt wordt. Denk aan fragmentarische percussieve vormen bovenop een doorgeroeste sub-bas-kader.
De Hill men broertjes en tevens oprichters van het Souvenirs Of Imaginary Cities label fungeren als muzikale gids van de avond. Met hun eclectische en avontuurlijke muzikale kennis gooien ze alles door de blender om zo tot spannend geheel te komen.
Alle verdere info:
hetbos.be
SVN's Unsane Vortex 