In de eerste aflevering van El Manifest Groc #1 werd geëxpliceerd dat deze spiksplinternieuwe rubriek draait rond kunstenaars en muzikanten uit mijn eigen hometown Geel en bij uitbreiding regio Kempen in het algemeen. Sommige artiesten verkeren misschien in een jarenlange winterslaap, terwijl anderen dan weer resoluut de resetbutton over the edge pushen. Eén van die muzikale innovators is Hans Mullens, die U misschien het beste (her)kent als voormalige bassist bij Buscemi & Arsenal of het ronduit magistrale tribute project Placenta Plays Placebo. Zoals respectievelijk in de rubrieken Svn’s 2021 Chapter I: Top 30 Concerts, Svn’s 2022 Chapter I: Top 51 Concerts (Part I) & Cat Flap #44 besproken, is Hans tevens medebezieler van Kameel & Svinhunder waarvan as we speak de nieuwe albums TRUGSCHLUSS (2023) en THE ONLOOKER (2023) zijn uitgebracht.
Maar dit is nog maar een begin van een straatje zonder zichtbaar einde, van meer dan drie decennia actieve dienst. Zo heeft de alerte serie- en filmgeek Hans mogelijk opgemerkt als componist bij onder meer de serie MATROESJKA’S (2005), de Belgische animatiefilm CAFARD (2015), de serie DE BENDE VAN JAN DE LICHTE (2018), de documentaire BILLIE (2019), of die andere successerie UNDERCOVER uit 2019. (Fun fact: blijkbaar zag Janus van Wesenbeeck, waarop het personage Ferry in deze fictieve serie is gebaseerd, dit eerder als een documentaire en gaf de werkelijke drugsbaron zichzelf in 2019 aan bij de recherche met de legendarische woorden: “Ik ben Ferry Bouman en jullie zoeken mij”. Evenzo opmerkelijk: het tweede seizoen werd grotendeels opgenomen op een paardenranch in de parel der Kempen: Westerlo (overigens de heimat waar ondergetekende zijn jeugd heeft versleten en waar tevens mijn schoolcarrière voor het eerst spaak liep).)
Theaterliefhebbers die vertrouwd zijn met bijvoorbeeld het Belgische gezelschap De Queeste, of het Nederlandse Het Vervolg, weten bij deze ook genoeg.
Maar zelfs als deze spraakmakende titels U allemaal niets zeggen, dan heeft U heel waarschijnlijk wel één van Hans zijn talloze (inter)nationale tunes voor onder meer gok-, drank-, fastfood-, auto-, bank-, sport- of zelfs reiskoffercommercials ergens opgepikt. Moest dat nog altijd geen enkel belletje doen rinkelen, dan verwijs ik U graag naar ons eigen vroegere dj-duo Boom Shakalaka, waar het de bedoeling was om elkaar B2B in real time de boom in te jagen met allerhande obscure parels. (Daarbij hebben we beiden meermaals gevloekt, daar moet U niet aan twijfelen!)
In het onwaarschijnlijke geval dat bovenstaande palmares nog steeds enkel een knagende witte rook in uw hoofd aanwakkert, dan nog durf ik alweer een ledemaat van uw vriendin te verwedden dat Hans rondspookt in uw onderbewuste. Moeten we namelijk allemaal onze dank niet betuigen aan de mediawatcher van de legendarische sketch-serie IN DE GLORIA (2000), die tijdens de millenniumwissel als allereerste moord en brand stond te roepen voor de gevaren van de subliminale boodschap in het orenschijnlijk onschuldige wijsje van “Keno”? Ik dacht het wel!
Daarom alleen al wordt in deze tweede aflevering van El Manifest Groc #2 de aanstoker van al deze ongein nu voor eens en altijd eens deftig op de rooster gelegd. Ondanks de tak soms niet meer wist tot welke boom hij behoorde, volgde een warmhartig gesprek dat zich hier ontfermt over muziek & sommige dingen des levens. Alvast veel plezier.
Interview Hans Mullens.
Svn’s Unsane Vortex: Hallo Hans, blij dat je wat tijd kon vrijmaken in waarschijnlijk een drukke agenda.
Hans Mullens: Graag gedaan, maar zo druk is het nog niet echt hoor.
SUV: Indien ik even kijk naar de upcoming agenda, lijkt die toch aangenaam vol te zitten. Alvast twee platen die zijn uitgekomen, een resem concerten in het verschiet…
HM: Dat lijkt misschien wel zo op dit moment, maar dat is eerder een samenloop van omstandigheden.
SUV: Heeft het te maken met enige pandemie misschien?
HM: Dat is alvast één factor, want van zowel Kameel als Svinhunder waren de platen al een tijd af. Nu moet ik even terugdenken, maar in het geval van Kameel was TRUGSCHLUSS eigenlijk al opgenomen in 2019. Enerzijds waren er dus al die Corona-perikelen, maar daar kwam ook nog de toestand met de perserijen bovenop.
SUV: Bedoel je de lange wachttijden bij onafhankelijke perserijen?
HM: Jazeker. De algemene wachttijd was ondertussen opgelopen tot standaard zes maanden vooraleer er nog maar een testpressing werd afgeleverd. Maar nu had ik in Lokeren een relatief nieuwe perserij gecontacteerd in oktober 2021 en daar werd beweerd dat er binnen drie maanden een album geleverd kon worden. Dat was ideaal, want dat zou betekenen dat TRUGSCHLUSS normaal gezien begin 2022 kon worden gereleased. Klein detail: op het moment van ons contact waren er nog geen vinyl persmachines aanwezig en zodoende is alles een jaartje opgeschoven. Hetzelfde verhaal met Svinhunder trouwens, want het was echt een hele moeilijke en onzekere tijd. Door Corona zijn de reguliere logische paden namelijk helemaal dooreengeschud. Wanneer breng je tegenwoordig best iets uit? Daarnaast komt er ook nog eens de zoektocht naar een label bij en dat bleek bijvoorbeeld voor Svinhunder toch geen sinecure te zijn.
SUV: Los van stijl of genre, vraag ik me eigenlijk al lang af wat de eigenlijke functie van een label nog exact inhoudt.
HM: Daar is inderdaad ook wel wat veranderd. Waar er vroeger nog budgetten waren om bijvoorbeeld de studio te betalen, blijkt de belangrijkste troef van een label nu hun netwerk te zijn. Deze dagen wordt er nog amper geïnvesteerd, tenzij je misschien een gevestigde waarde bent. De studiokosten zijn trouwens ook maar een voorschot op de te verwachten royalty’s, die op hun beurt worden gerecupereerd door de beoogde publishing of radio airplay.
SUV: Concreet moet een beginnende band al haast met een afgewerkt product afkomen, zodat de platenfirma dit mee in hun portefeuille kunnen steken zonder er zelfs iets te moeten voor doen. De wereld op zijn kop, lijkt me?
HM: Er spelen nog factoren mee hoor. Deze dagen kan men voor relatief weinig geld al een behoorlijke homestudio uitbouwen. Dat maakt dat het reguliere verdienmodel in elkaar stuikt en mede daardoor is investeren in nieuw talent sowieso uit den boze, tenzij je misschien dus al een grote naam bent. Langs de andere kant zijn er in tegenstelling tot een paar jaar geleden een hoop nieuwe platenwinkels bijgekomen, dus is de afzetmarkt opnieuw procentueel gestegen.
SUV: Worden daarom je projecten bewust kleinschalig gehouden?
HM: Dat is eerder een noodzaak. Het hangt echt allemaal af van hoe populair je in werkelijkheid bent, want voor beginnende bands doen labels deze dagen zelfs nog niet de moeite om naar je album te luisteren. Op dat punt is het heel triestig gesteld met de muziekindustrie. Daarom werken we voornamelijk samen met mensen die we persoonlijk kennen, om zo toch ietwat de vinger aan de pols te houden. En dat lukt aardig, want ondanks de lockdown is er voor Kameel net een nieuwe persing van BARKAS (2020) besteld bijvoorbeeld.
SUV: En daarmee dat nu letterlijk alles samenvalt?
HM: Dat is perceptie hoor, want in werkelijkheid zijn zoals gezegd het eerder de omstandigheden die samen vielen. Het is trouwens ook een beetje lastig voor onszelf, want alles moet nog wel verdeeld geraken natuurlijk.
SUV: Waar BARKAS in productionele handen lag van de onder meer in de rubriek Cat Flap #44 besproken Micha Volders, werd TRUGSCHLUSS ditmaal geproduceerd door Dijf Sanders. Vlotte de samenwerking met deze geluidskunstenaar een beetje?
HM: Jawel, dat was een zeer aangename samenwerking. Nu zijn er muzikanten of techniekers die 9 to 5 werken, maar omdat bij ons alles vrij organisch groeit, hebben we ons een weekje opgesloten in studio Gam in Waimes. Wij hebben met ons gedrieën opgenomen en Dave (Dijf Sanders) heeft sommige instrumenten die binnenkwamen door een sampler gejaagd om daar zijn ding mee te doen. Hij voegde wel geluidjes toe, maar bijvoorbeeld gitaar, synths, stemmetjes en vooral contrabas hebben we achteraf gedaan.
SUV: More cowbell, please! Er weergalmen soms zelfs soortachtige cafégeluiden, of begint mijn gehoor ook af te takelen?
HM: (lacht) Nee hoor, we hebben inderdaad verschillende field recordings toegevoegd. Pas op, nu worden we wel geconfronteerd met het feit dat het met al die overdubs live allemaal moeilijker wordt. Maar daar zijn we nog een weg in aan het zoeken. Een spijtig voorval heeft me geleerd dingen een beetje anders te bekijken. Zo viel op een recent huiskamer-concert mijn contrabas om en heel die arm was gebroken. Nu valt dit wel te herstellen, maar dat zijn kostelijke zaken die je liever niet wil meemaken. Hoewel ik besef dat het een heel ander geluid is, ben ik aan het overwegen om live een elektrische contrabas te gaan gebruiken.
SUV: Svinhunder goes pakweg in richting van de in de rubriek Svn’s Essential Nine #1 besproken Jo Quail?
HM: (Lacht) Zo’n vaart zal het wel niet lopen, maar het staat vast dat het wel handiger zal zijn op vele manieren.
SUV: Zoals aangekondigd in Cat Flap #44 mocht je recent een avondvullend programma samenstellen met al je verschillende projecten. Ikzelf had het me eigenlijk anders voorgesteld, maar daar werd alles wel mooi samengebald.
HM: Wat had je dan verwacht?
SUV: Concerten van elke band apart als in een klein festival zeg maar, terwijl er nu een muzikaal tapijt werd geweven door middel van al je verschillende bands.
HM: Ah op die manier. Ja, dat was nochtans een spannende avond. Het blijft altijd afwachten of zulke dingen zullen werken, maar gelukkig bleek dat wel zo te zijn denk ik. Nu zullen er wel mensen geweest zijn die misschien wat verwonderd waren door al de verschillende stijlen. Zo kreeg ik achteraf te horen dat bijvoorbeeld Galina als een tang op varken op de rest stond, maar dat was eigenlijk ook wel een beetje de sfeer. In een andere context zou misschien de humor duidelijker geweest zijn als het anders ingekleed zou zijn.
SUV: Een paar maanden geleden bracht Jan Delvaux zijn ultieme muziekbijbel DE DIKKE DELVAUX (2022) uit en daarin wordt het idee uit de doeken gedaan om hier een Oostblok-zangeres (een toen zowaar nog onbekende Lies Steppe) te introduceren die Nederlandse schlagers zingt. TRUGSCHLUSS ten voeten uit?
HM: Ja, echt wel. Zelfs Luc Janssen zei destijds dat hij niet wist Galina serieus te nemen of net niet. Maar persoonlijk vind ik dat eclectische karakter net zo boeiend.
SUV: Wel, we kijken alvast uit naar de komende optredens. Alvast hartelijk dank voor dit gesprek.
HM: Dank je. Heel graag gedaan.
Meer info:
SVN's Unsane Vortex 