Misschien dat de naam Wim Vandekeybus (°1963) niet bij iedereen onmiddellijk spontaan een gewricht uit zijn kom perst, maar toch is dit minder van de pot gerukt dan U zou denken. Blink de robijnen dus maar op, want onder de paraplu Ultima Vez heeft Vandekeybus in meer dan drie decennia meer dan veertig producties op zijn conto gegrift.
Nochtans werd ondergetekende zelf pas vertrouwd gemaakt met de mafte choreografieën van dit dansmirakel, dankzij de muzikale invulling van onder meer Peter Vermeersch in HER BODY DOESN’T FIT HER SOUL (1993), David Byrne in IN SPITE OF WISHING AND WANTING (1999), Dave Eugene Edwards in BLUSH (2002) en SONIC BOOM (2003) , Mauro Pawlowski in NIEUWZWART (2009) en FEAR NOT (2013), de in de rubriek Re-Connecting The Dots Revisited #6 onder de lens genomen Marc Ribot in INASMUCH AS LIFE IS BORROWED (2000) en TRACES (2019) of de in Creative Inertia #12 op de rooster gelegde Yves De Mey als Eavesdropper in SCRATCHING THE INNER FIELDS (2001).
Echter onmiddellijk gebeten door het monumentale werk van dit Kempische beest kon ik door middel van latere hernemingen mijn schade zo goed als mogelijk inhalen en blijft die magie ook na 35 jaar hardnekkig onder mijn vel zitten.
Vijfendertig! Het magische getal dat uitnodigt om een koraal & robijnen viering te houden, sinds WHAT THE BODY DOES NOT REMEMBER in 1987 in Haarlem in première ging. Naar analogie van dit debuut, graaft het hiervoor gecreëerde SCATTERED MEMORIES (2022) verder in het feit hoe de heimelijke dief tijd tijdens de nacht ongevraagd met je brein speelt. Gemaakte plannen en gekoesterde herinneringen vloeien ineen en plaatsen de aangenomen realiteit in een andere dimensie.
Volgens de Duits-Amerikaans Joodse filosofe en holocaust-overleefster Hannah Arendt (1906-1975) – algemeen beschouwd als één van de toonaangevende politieke denkers van de 20ste eeuw – is het bijna onmogelijk om je eigen verhaal te vertellen. Je kan dit alleen vertellen via de anderen die dicht bij je staan.
Na meer dan veertig unieke creaties die worden bevolkt door ongezien talentvolle dansers die bovendien zijn bezwangerd met ongezien gewaagde hersenspinsels, blijkt het moeilijk om gevoelens en herinneringen te onderscheiden van toekomstvisie. Het verleden klopt aan de deur van de toekomst en net op dat kruispunt blikt dit jubileumproject SCATTERED MEMORIES terug én vooruit op wat komen gaat.
De nacht is het sluimerende decorum tijdens de 35 jarige viering van deze multidisciplinaire kunstenaar zijn escapades in zowel dans, performance, theater, woord en film. Het publiek mag zich verwachten een herschepping door middel van een eigengereide remix van zichzelf. Scénes worden gedemonteerd, andere binnenste buiten gevezen om zo tot een nieuw geheel te komen. Oud versus nieuw en vice versa.
The future haunted by the past!
Alle verdere info:
ultimavez.com
SVN's Unsane Vortex 