Svn’s Essential Nine
Enjoy…
African Head Charge & Adrian Sherwood @ Tallawah (06.08 / 23h30)
Vaste lezers zullen ondertussen wel hebben begrepen dat het begrip toeval zowat dagelijks aan geloofwaardigheid inboet, want zelfs in het oude gezegde ‘soort zoekt soort’ heerst herkenbare waarheid. Neem nu bijvoorbeeld de Jamaicaan Bonjo Iyabinghi Noah, die tijdens zijn jeugd opgroeide in Ghana en daar de Afrikaanse drumstijlen Pocomania & Nyabinghi in zijn vingers kreeg. Nochtans zat de mythologie van de oude reggae reeds in zijn DNA verweven, maar eenmaal terug in Londen heeft het uiteindelijk tot de jaren zeventig geduurd vooraleer muziek zijn carrière werd. Allerlei jazz, afro, latino, funk en jawel, ook reggae sessies brachten hem tot toeren met Dillinger en later Freedom Fighters. Het stond waarschijnlijk dan ook in de sterren geschreven dat Bonjo in die periode Adrian Sherwood ging ontmoeten. Zo werd er vanaf 1981 muzikale geschiedenis geschreven met African Head Charge dat zijn geboorte zag tijdens één van Sherwoods studioprojecten. Het On-U Sound label had op dat moment al enig stof doen opwaaien, maar het onwaarschijnlijke ganja-level van de door Afrikaanse percussie doorspekte psychedelische dub was ongehoord. Met name de eerste serie albums van African Head Charge op ON-U Sound waren gewoon angstaanjagend out of space: MY LIFE IN THE HOLE IN THE GROUND (1981), ENVIRONMENTAL STUDIES (1982), DRASTIC SEASON (1983), OFF THE BEATEN TRACK (1986). Het was pas sinds SONGS OF PRAISE (1990) of IN PURSUIT OF SHASHAMANE LAND (1996) dat de mantras en chants die in het immense archief van Alan Lomax worden gevonden, in zijn geheel werden toegepast.
Het is de tweede maal dat African Head Charge op Reggae Geel staat – waarvan éénmaal met, en éénmaal zonder Sherwood – maar volgens betrouwbare oorgetuigen heeft het in Friskey #2 aangekondigde jubileum in Londen niets aan intensiteit verloren. Hoewel in Londen het festijn rond dit uur ongeveer ging sluiten, weet U alvast waar mij te vinden zaterdag om 23h30.
Flying Platane @ Tallawah (06.08 / 14h, 20h45 & 22h30)
Dat uit een globale wurggreep als COVID 19 ook nog iets mooi kan groeien, bewijst Flying Platane die sinds verleden jaar – in samenwerking met de Brusselse Vaart Kapoen – de ondertussen notoire Baba-Boom party’s (hoor ik hier ergens een al even beruchte Soprano nightclub) de hoofdstad laat skanken. Voor liefhebbers van ska & rocksteady, a must-check-out-for-sure! In werkelijkheid is het collectief echter al actief sinds 2005 en wisten zij de Brusselse regio te verblijden met ondertussen meer dan 200 bands van elke hoek van de planeet. Denk aan The Moon Invaders, Keith & Tex, Roy Ellis, Los Granarians, Stranger Cole om er maar een paar te noemen. Voor het uitzonderlijke geval dat U niet zo’n concertganger zou zijn, maar wel de Jamaicaanse muziek uit de jaren zestig kan pruimen, zijn er nog de radioshows LA PLANATERIE op Radio Panik of MONDAY SKANK op Frequency plus. Maar daarbovenop is ook nog het gelijknamige soundsystem gegroeid, dat ondertussen menige dancefloor in vuur en skank wist te zetten. Overtuig vooral Uzelf op Reggae Geel: overigens niet één, niet twee, maar wel drie maal op zaterdag.
Gabre Selassie – Kingston Dub Club @ 18” Corner (05.08 / 00h30)
Al zijn deze niet te vergelijken, maar om even in religieuze termen te praten is het in het geval van Kingston Dub Club frappant hoe het spreekwoord ‘als de berg niet naar Mohammed komt, komt Mohammed wel naar de berg’ van toepassing blijkt te zijn. Wie Jamaica zegt, zegt reggae en dub. U voelt hem al komen? Jawel, de Kingston Dub Club is dan ook al meer dan 15 jaar lang de magische plek voor elke reggae aficionado, artiesten of liefhebbers alike. Wat namelijk begon als een happening van Gabre Selassie–voor-insiders, groeide namelijk al snel uit tot een publiek dub-evenement. En wel gelegen op één van die adembenemende heuvels die Kingston rijk is, maar waar je zomaar niet geraakt. Met zijn Kingston Dub Club legde Gabre Selassie in de afgelopen vijftien jaar de fundamenten voor de heropleving van de roots reggae en dub in Jamaica en zal nu speciaal voor Reggae Geel zijn heuvel voor heel even verlaten. Oh, heb ik al vermeld dat Gabre Selassie door in zijn jeugd vaak met Augustus Pablo’s Rockers International Sound system te werken, zijn liefde voor Rastafari-georiënteerde roots, culture & dub werd aangestoken?
Horacy Andy & Adrian Sherwood @ 18” Corner (06.08 / 20h30)
Vanwege de bekende omstandigheden kwam het grote robijnen jubileum met een vertraging van ongeveer twee jaar, maar zoals in Frisky 2 werd aangekondigd, stond The Mighty On-U Sound met man en macht paraat en trok alle registers open om de O2 arena in London een staaltje van 40 Years of Comforting the Disturbed, Disturbing The Comfortable te laten proeven. De verschijning van Tackhead alleen al zou voldoende mogen zijn om de overstap te wagen, maar er is meer, zoveel meer. U begrijpt dat er echter bij het vernemen dat een deel van datzelfde programma gewoon in mijn eigen achtertuin opduikt, een ballonnetje in mijn gelukhormoon ontplofte.
Enerzijds is er Horacy Hinds (°1951) aka Horace Andy, die we allemaal kennen via verschillende Massive Attack hits zoals “Five Man Army” of “Angel”. Minder bekend is dat deze ondertussen 71 lentes jonge Jamaicaan zijn eerste single “This is A Black Man’s Country” reeds op 16-jarige leeftijd uitbracht en dat zijn verdere levensloop hem bombardeerde tot één van de meest invloedrijke en nog springlevende rootsreggae artiesten. Dit jaar doet Horace Andy voor de derde maal Reggae Geel aan, maar het is wel de eerste keer onder de vakkundige handen van soundwizard Adrian Sherwood.
Adrian Sherwood!
Wat kunnen we hierover zeggen, ware het niet dat zijn legendarische status als absolute knoppentovenaar echt niet zomaar uit de lucht is komen vallen. Integendeel, wie verleden jaar getuige was in de Gentse Charlatan, of meer nog de Brusselse Recyclart weet dat de kale man nog lang niet aan zijn proefstuk toe is. Zijn label On-U Sound staat al meer dan 40 jaar garant voor Comforting the Disturbed, Disturbing The Comfortable en dat mag U letterlijk nemen. Hoewel gestart met bands als Depeche Mode of Sinead O’ Conner, groeide onder zijn vlag acts als onder meer Tackhead, Lee ‘Scratch’ Perry, Gary Clail, Mark Stewart & The Maffia, of het hier alsook aanrukkende African Head Charge uit als de soundinnovators die hun tijd lichtjaren voor waren. Elke gepasseerde Night Of Interferance verlichtte op memorabele wijze zijn eigen gitzwarte materie. Want vergis U niet: hoe groovy ook, On-U Sound behoort in heel het dub genre tot het donkerste wat Jamaica te bieden heeft. U benieuwd? En wij dan?
Luciano @ Main Stage (05.08 / 22h)
Het zal je maar overkomen dat vanwege je stem resoneert met toon(hoogte) en stembereik van ene Luciano Pavarotti er een bepaalde bijnaam aan je lijf blijft kleven. Geen idee of de Italiaanse operalegende dat zelf zo leuk vond, maar het staat buiten kijf dat Jepther Washtington McClymont al meer dan twee decennia te boek staat als keizer van de zogenaamde ‘bewuste’ reggae muziek. Net als elders vernoemde Bob Marley werd Luciano The Messenjah (voor de vrienden) aangetrokken door de One Love Movement, maar uiteraard is zijn populariteit ook te danken aan muzikale collaboraties met onder meer reggae-ambassadeur Freddie McGregor op diens Big Ship Music label. Ondanks het succes van Cheryl Lynn’s R&B hit “Shake it Up Tonight”, ontpopte Luciano als een polyvalent zanger en muzikant, die naast het feit dat hij zichzelf piano, fluit en gitaar aanleerde, moeiteloos van roots & culture overgaat naar R&B, disco, blues of zelfs country & western en laat dat nu toch een beetje een gek zicht zijn: zo’n Jamaicaanse cowboy.
Met IN THE NAME OF LOVE (2018) maakte of werkte Luciano mee aan vlotjes veertig albums en daarvoor kreeg hij de nodige beloningen. Onder meer kreeg hij in 2007 een zogenaamde ‘Order of Distinction’ voor zijn toewijding en representatie van Jamaicaanse Entertainment, laat staan een decennium eerder de ‘Key to Kansas City’. Hier op Reggae Geel onder begeleiding van The Jah Messenger Band.
Omar Perry + East End Rock @ Tallawah (06.08 / 01h)
Nog zo ééntje dat ongetwijfeld in de rotsen stond gebeiteld, was dat na het heengaan van dub-legende Lee ‘Scratch’ Perry (1936 – 2021) rond ongeveer deze tijd verleden jaar, zoonlief die muzikale fakkel zou overnemen. Omar Perry kreeg namelijk de muzikale ganja reeds als kind aangereikt in papa’s iconische Black Ark Studio. Omar was amper zes toen hij reeds meewerkte aan enkele nummers van zijn vaders enorme muzikale erfenis, maar in het gezelschap vertoeven van – om maar iets te zeggen – Max Romeo of ene Bob Marley kan mogelijk evenzeer de interesse in reggae – en meer bepaald drums – aangewakkerd hebben. And the plot thickens, want Omar eerste single “Rasta Meditation” werd toch niet geproduceerd door ene Adrian Sherwood zeker? Net als papalief collaboreerde met het Oost-Vlaamse Pura Vida – dat als zijn beste backingband van zijn laatste pakweg 15 jaar werd beschouwd – werkt Omar ditmaal samen met East End Rock uit Oostende. Die laatste zijn ook al vertrouwde gezichten op het Reggae festival, dus voorlopig zijn de tekenen gunstig om die mainstage los te trekken.
Sounds & Pressure Lo Fi @ Tallawah (05.08 / 01h30)
Voor diegenen die vertrouwd zijn met sound systems, zal Phil Bush geen onbekende naam zijn. Dit om de simpele reden als er nu één persoon bijna archeologisch te werk gaat om een zo authentiek mogelijke ervaring uit de jaren zestig te reconstrueren, het wel zijn levenswerk Sounds & Pressure Lo Fi zal zijn. Stel je het voor: een van de weinige volledig door buizen aangedreven sound systems ter wereld, waarvan elk onderdeel (deck, pre-amps, amplifiers, speakers of effecten) door Phil zelf is gebouwd of opgelapt. Wie soms afzakt naar de UK, is misschien al wel eens op de Bamboo Club Nights gestuikt en dan weet U in principe genoeg. Time to close your eyes and let the sound system does its magic.
Unlisted Fanatic + Moonshine Horns + Marijah @ 18” Corner (06.08 / 18h30)
Voor regelmatige bezoekers van het reggae-circuit is Unlisted Fanatic zeker geen onbekende. Op Reggae Geel alleen zal dit de vierde keer zijn dat deze overijverige dub producer zijn opwachting zal maken, maar U kon hem evenzeer al bewonderen op festivals als Couleur Café, Dour of op het grootste reggaefestival Rototom in Spanje. Met Unlisted Fanatic achter de knoppen om onder meer blazers en zang live te doen uitblinken, zal Moonshine Horns samen met Marijah een party klaarstomen die U niet licht zal vergeten. Ten slotte spreken we toch al snel over een 30-tal releases met zowel lokaal als internationaal talent kaliber Earl 16, Carlton Livingston, Barry Heptone, Linval Thompson, Paul Fox, Micah Shemaiah of Parvez.
Young Warrior @ 18” Corner (06.08 / 22h)
Men zou het met dergelijke naam niet onmiddellijk zeggen, maar Young Warrior is wel degelijk de zoon van de dub-legende Jah Shaka aka The Zulu Warrior. Deze Jamaicaanse soundsystem held pur sang was reeds actief in de soundsystem wereld dat Zuid-0ost Londen in de vroege jaren zeventig uit de vorige eeuw op zijn grondvesten deed daveren. Mogelijk ligt de oorsprong van zijn naam in het feit dat het moeilijk is om vanonder papa’s schaduw uit te breken, maar niettemin heeft Young Warrior het wel geflikt. Gedurende een hele periode werkte hij als producers voor artiesten als (wat had U gedacht) Jah Shaka, Mafia & Fluxy Ras Muffet, Gussie P of muzikale collaboraties met Sandeeno, Lexxy, Rockaway, Sister Beloved. Maar het heeft echter tot 2006 geduurd vooraleer hij met zijn eigen stem publiek ging op BBC Three Radio; nog steeds een radiozender die er in slaagt om een verschil te maken. Net als zijn vader een ware krijger voor ska- en reggaecultuur, zakt dit jaar Young Warrior af naar Reggae Geel om ook hier generaties te verbinden met zijn licht ontvlambare cocktail van roots en culture dub in Shaka stijl.
Alle verdere informatie:
reggaegeel.com
Talk from the Artist Village by Phil Ed Bush, Sounds & Pressure Lo fi.
Our thanks to our amazing hosts Johan Tackx and Kris van Beethoven. I’m gonna leave a few words in the final paragraphs regarding the challenges and additional costs of transporting sound systems in either direction or, much more commonly, DJs carrying records. There are serious costs involved now which are nothing to do with the EU making stuff difficult for us. This is what the British authorities are insisting we pay. There are some huge risks involved if you want to try and beat the system.
Anyway back to the story. Set off on Thursday and it took 2 attempts to get through British customs and very nearly a third. We were almost refused permission to leave the UK. Thanks Brexit. But finally got going and amazingly got past French customs with, unbeknown to us at the time, incorrect paperwork which was due to British customs fucking everything up. A relatively stress-free, but long journey ensued, where we only stopped to gaze in wonder at petrol stations selling Diesel at £1.56 a litre. Thanks for all your help Boris. I’m sure all your investor mates are doing well.
Reached Geel and helped ourselves to some local brew and grub and very nice it was too. We, that’s me, Kris van Beethoven, Tiny T, Champian and Steve Brown, were scheduled to play on the Friday in the Tallawah area. In terms of area it was bloody huge! I’d brought enough sound to cover something like the old Skaville tent, which we’d done before, but this was waaaaay bigger and outside too. Definitely a challenge for a 2 stack valve set. Indeed, when we looked around, the 18” arena, where the big European systems were running, the 18” arena was about a quarter of the size of Tallawah and they put 3 stacks in it, each with 6 scoops! We were also requested to put our stacks at the very periphery of the area so people couldn’t get behind them. For a static sound, with our low level of valve output power and reflex boxes it was a tall order to get even sound levels and weight over that huge area. During the initial set up we also discovered another restriction. We were limited to a 32A supply and we found the valve amps on the bass section were pulling over 30A alone when pushed. We had no choice but to run some of the top section on higher efficiency transistor amps we had as back up. After running for a while I made the decision that since most of the people watching us wanted to stay close to our DJ/Sound/operator area and watch the antics, then I was gonna run it so it sounded best in that area. Unfortunately that meant that those who wanted to spend all night standing next to speakers and getting beaten up by subs, were also gonna get an ear full of mids and tops. It’s just how it goes. We try to please the majority, not the minority. But we got there in the end.
Musically it was bliss. The selections from everyone were absolutely top draw. I know everyone says that old bollocks in write ups, but it really was. A cross section of classics and rarities spanning some 30 odd years, and every one picked at the right moment. And we drank lots of beer. Lots. The valve amps on the bass section did a fantastic job. Rock solid all night and measly 2kW of bass filled a massive area and beyond with deep, warm growling 60s bass. We weren’t rammed as we were outside and it was bloody freezing, but we held an appreciative audience right up to 3am who all wanted more when the last tune was played. And then we had to pack up. Thanks to Toon and Bart for all the help lugging gear about. I think they were horrified when they saw the quads.
OK now the shitty bit. I was previously aware of a couple of instances of DJs getting stopped at customs and having to pay fines or import taxes going from UK to EU. Basically no-one had a clue on what the system was or how it works. Well let me tell you from personal experience, the system is complex and costly post Brexit and if you don’t follow it, you risk getting stuff confiscated or a huge import tax charge. That applies to a lorry load of sound equipment or a DJ carrying a 100 box of tunes. To transport anything other than normal personal belongings like clothes and holiday shit to the EU and back again, you need a set of documents called an ATA Carnet. This is basically a passport for goods that have the potential to be sold abroad and designed for people who transport stuff into or from EU and then take it home again without selling. So musicians, DJs, Sound System people are all under that umbrella. You have to list every individual item, weigh it, measure it and provide a cost (you may have to have supporting evidence for this). This took me around 2 days for a lorry of sound, which was 2 days of me not getting paid. Technically you will need this to transport records if you are a DJ. The basic cost of the Carnet for a 2 month period (the minimum I could get) was £864. On top of that you pay an additional indemnity based upon the cost of the items you are transporting. So I was into four figures. If you have a lorry of kit, you also need a GMR bar code which tracks the movement of those goods at each stage where you have to get loads of stamps and inspections at borders. I’m not sure if you need this as a DJ with a walk on box of tunes, but its free and actually one of the few bits that’s easy to apply for.
OK so if you’re a DJ, those who still think Brexit is the best thing since diarrhoea and this is scaremongering, trust me it’s not. I know people who’ve been fined at airports already. You could maybe try to say at customs that you are just taking tunes to a mates house to play records, but customs are not idiots, and they are really not people you want to irritate. It’s pretty easy to google your name and the word DJ. I think once they’ve become aware you are carrying records they are likely to investigate. So it’s going to be like carrying too many cigarettes back. Most of the time you get away with it. But when you don’t, then customs have options. They will ask you to pay import tax on the value of the goods (this could happen both on the way out AND on the way back so you could get hit twice). So obviously you are now faced with a situation of trying to convince them that your £20k box of records is only worth £80 (that’s a £4k tax bill or a £16 one @ 20%). Or they can take them from you. Your choice. You’ve been warned. It’s about time people understood and accepted the cost and difficulties of Brexit and started shouting at their MPs about doing something, rather than regurgitating ‘we’ve got our sovereignty back’. Aside from that we had a great time!
Phil Ed Bush, Sounds & Pressure Lo-Fi.
SVN's Unsane Vortex 