De meeste muziekliefhebbers kennen het Horst festival als het festival waar ze hun beentjes kunnen strekken op de betere dance-acts. Zo tekende vorig jaar onder meer Mr. Scruff present, maar uiteindelijk is dit slechts één aspect van het overkoepelende geheel. Minder bekend is dat de afdeling Horst Exhibition evenzeer een zeer levendige output uitstalt en dat kan U nog tot 31.07 zelf ondervinden.
In een co-productie met KANAL- Centre Pompidou wordt via het thema THE ACT OF BREATHING een tweezijdige kijk aangereikt op zowel verleden als heden van de banden tussen de Democratische Republiek Congo & België. Dit project kadert namelijk in hun jaarprogramma dat onder de noemer LIVING TRACES de link tussen Kinshasa en Brussel levendig houdt.
Enerzijds zijn er onweerlegbaar de sporen van het koloniaal verleden met België, maar anderzijds stelt KANAL zich tot doel om de perceptie van de (de)kolonisatie van de Democratische Republiek Congo te decentraliseren. LIVING TRACES doet dit door allerlei exposities en performances met Congolese, Belgische & Belgisch-Congolese acteurs te organiseren en daar is deze expositie THE ACT OF BREATHING een onderdeel van.
Het resultaat gaat door op zowel de terreinen van de Asiat-site in Vilvoorde, alsook in de Brusselse Cinematek, waar men gratis werken van de kunstenaars Agnès Lalau, Jean Kabuta & Mega Mingiedie (ik verzin het niet) kan bewonderen. Deze kunstwerken worden bovendien gekoppeld aan een door Monique Mbeka Phoba uitgekiend filmprogramma.
De hoofdbrok bevindt zich echter in Vilvoorde op de voormalige militaire basis, waar het resultaat van elf in-situ kunstwerken in dialoog treden met het symbolische en architecturale en karakter van de Asiat-site.
We weten allemaal dat ademen van levensbelang is. Zonder adem, is er geen leven. Sowieso is het ademen geridderd tot een instinctieve noodzaak en dat wil THE ACT OF BREATHING verkennen.
Volgens cultuurhistoricus en archeoloog David van Reybrouck zijn monumentale en ronduit verbijsterende historische documentaire CONGO (2010) beslaat de totale oppervlakte van de Democratische Republiek Congo 2,3 miljoen vierkante kilometer. Een land dat zo groot is als West-Europa of 2/3 van India beslaat. Kan U het zich voorstellen: het enige land in Afrika waar men twee tijdzones kruist ?
Net die immense kracht die Congo uitoefent, is het uitgangspunt van deze zomertentoonstelling van Horst. Hier wordt aangetoond waartoe deze strijd kan leiden: dankzij zijn repetitief ritme geeft de adem onze realiteit vorm; fysiek in materialiteit, symbolisch in politieke manifestatie. Het is minder frappant dat de adem als instrument voor politiek verzet kan fungeren: bijvoorbeeld wanneer stemmen het zwijgen worden opgelegd en daarmee de samenhorigheid wordt versplinterd. Of wanneer de aarde – of zeg maar Congolese grond – uit puur winstbejag nog maar eens wordt uitgeput. Meer poëtisch gesteld: wanneer de muziek haar ziel verliest, want het is op die momenten dat constant opeisen van lucht an sich ruimte creëert voor strijd, samenkomst en wie weet zelfs genezing.
Gewapend met dit gedachtengoed palmen de kunstenaars Anthony Ngoya, Benjamin Orlow, Kris LemsaLu, Laure Prouvost, Leonard Pongo, Maika Garnica, Michèle Magema, Mountaincutters, Pascal Marthine, Tayou Soraya, Latangu Bonaventure & Ali-Eddine Abdelkhalek de Asiat-site in met een waaier aan in-situ kunstwerken; elf installaties die als één coherente adem doorheen de vroegere militaire basis waaien…
Alle verdere info:
SVN's Unsane Vortex 