Zelf komende uit het land der surrealisme, blijft het vooralsnog haast niet te vatten. Nederland was op het moment dat het festival zijn vaste vorm diende te verkrijgen nog in volledige lockdown. Kan U zich het voorstellen? Amper een paar weken voor de uiteindelijke start was het helemaal nog niet zeker was of het festival überhaupt mocht doorgaan, maar niettemin bleven de ronkende namen maar binnen stromen. Ondertussen zitten we aan een 100tal bands die één voor één dat arme Tilburg opnieuw naar een transcendentale sonische climax zullen helpen klimmen. Het is echter een misvatting dat COVID-19 niet meer zou bestaan, want onvermijdelijk hebben een aantal bands gecancelled vanwege een bepaald hardnekkig virus. (Ik denk spontaan aan het helaas toepasselijke Lustmord of Bad Breeding.)
Maar laat dat de sfeer niet verpesten, want er staat massaal veel aan te komen. Onder het motto Redifing Heavyness staat alvast een nieuwe samenwerking op til met de internationaal vermaarde jazz club – Paradox – alwaar de grenzen van avant garde en vrije improvisatie zullen worden afgetoetst.
Gelukkig voor hun zijn er een aantal bands die verleden jaar op de digitale versie Roadburn Redux stonden en tot hun jolijt mee zijn opgeschoven naar deze 2022 editie. Denk onder meer aan het lichtjes fantastische Die Wilde Jagt, Autarkh III of Jo Quail. Deze laatste Britse virtuoze celliste huist overigens net als Vile Creature & Bismuth, Het Concreet, James Kent & Johannes Persson en natuurlijk Radar Men From The Moon x Twin onder de vlag Commissioned Works.
Curators van dienst zijn Milana Eva & Thomas Sciarone, die onder meer Wiegedood, Amnesia Scanner, Duma, Midwife, Divide and Dissolve, Kamiel Thomas, Euroboy and Alicia Brenton Ferrer, SØWT, Sordide, Mandy. Indiana en natuurlijk Liturgy hebben weten strikken.
Daarnaast zijn er ook artists in residence zoals Dirk Serries, Slift of Full of Hell die één -of meermaals – keer zullen uitpakken in verschillende formaties.
Pelagic presenteert op zijn beurt dan weer Arabrot, LLNN, Karin Park, Bruit<, Year of No Light en Oslo Tapes.
Hoewel niet zo aangekondigd an sich, maar alvast ook een pluim voor het Gentse Consouling Sounds dat met Yodok III, Alkerdeel, Terzij de Horde en het sublieme, o zo sublieme, Sum of R evenzeer een dierbare contributie weet aan te leveren.
Zoals steeds wordt ook de afdeling kunst niet vergeten en dat neemt ditmaal het Finse collectief Valreza Collective voor hun rekening. Enerzijds is er voor de audio-visuele tentoonstelling een soundtrack geschreven door de eveneens spelende Cloud Rat, TAU and the Drones of Praise, Alice Hubble en Midwife. Verder exposeert Valreza Collective – aka Tekla Vály and Tereza Holubová – eveneens hun eigen werk. Daarnaast is de vroegere NS16 ingepalmd om aldaar een retrospectieve rond multi-displinaire kunstenaar Manuel Timmermans te presenteren. In de 013 zelf kan U het fotografisch werk van William Lacalmontie bewonderen.
Daarnaast worden ook nog verschillende panels gehouden met verschillende muzikanten zoals bijvoorbeeld Emma Ruth Rundle die het gegeven Community & Collaboration bekijken en dat kan allemaal onder een eigen Roadburn biertje: Knuffel!
Uiteraard blijft echter de muziek de hoofdmoot en tussen de wirwar van 100-tal bands dringt een nieuwe Svn’s Essential Nine zich op.
Enjoy…
Svn’s Essential Nine…
Duma @ The Engine Room (23.04 / 23h40 – 00.25)
Voor de mensen uit de buurt van Kortrijk is het tegenwoordig de moeite om even de grens over te steken, want onze Franse buren hebben er een relatief nieuwe club bij die onder de noemer The Black Lab zijn naam waar lijkt te maken. Zo stonden amper een paar weken geleden nog Duma – wat in het Kikuyu zoveel betekent als Darkness – op het podium en hiermee weten liefhebbers van industrial-grind-noise-breakcore genoeg. Ondergronds leeft er namelijk wel het één en ander in Nairobi en dat Afrikaanse geweld begint ook hier voet aan wal te krijgen. Mede dankzij Duma; alvast een vaandeldrager van de muzikale voodoo die zelfs het team van de Sub Pop Singles Club (Vol 6) wisten te beheksen. Geheel terecht overigens, want hoewel stammende uit de bruisende Afrikaanse metal underground (Lust of a Dying Breed & Seeds of Datura), zag Sam Karugu er geen graten in om zijn bas aan de kant te zwieren om zich nu op gitaar en de productionele kant te storten. Het keelgat van Martin Khanja (aka Lord Spike Heart) doet dan weer het project alle eer aan als schreeuwlelijk van het duo. Gedreven door een onmiskenbare hardcore rebelsheid en meedogenloze bezetenheid stuwt hun door merg en been gaande brutaliteit de luisteraar naar een andere planeet. We kennen allemaal breakcore veteranen als pakweg Venetian Snares en co, maar geloof me nu maar dat dit duo zijn grensoverschrijdende attitude heel serieus neemt. Curators Milena Eva & Thomas Sciarone hebben alvast begrepen dat Duma alles in zich heeft om deze after-Pasen in een overdonderd feest om te toveren dat U niet licht zal vergeten. Door ze hier op Roadburn te programmeren bewijst Walter opnieuw zijn visionaire programmatiekwaliteiten.
Duma: info & merch
https://nyegenyegetapes.bandcamp.com/album/duma
Jo Quail performing THE CARTOGRAPHER @ Main Stage (23.04 / 15h20 – 16h10)
Commissioned work
Ook voor deze Britse dame viel het noodlot niet bepaald in haar schoot toen Roadburn 2020 werd afgelast, want zoals dat eerder al werd aangekaart in de eerste aflevering van Svn’s Essential Nine #1, was het de bedoeling om haar zogenoemde commissioned work THE CARTOGRAPHER toen al live te brengen. In plaats daarvan werd via een hele detour de wereldpremière van haar compositie MAQUETTE digitaal op Roadburn Redux voorgesteld. Ik hoor U al denken dat dit toch erger kan, maar toch is het uitkijken naar deze alweer nieuwe première van THE CARTHOGRAPHER dat dus in opdracht van Roadburn werd gecreëerd. Jo Quail zal worden bijgestaan door Crossbones; een resem trombonespelers die creativiteit en innovatie hoog in het vaandel dragen en daarbovenop ook nog tuk zijn op muzikale collaboraties. Zoals de perstekst meedeelt zullen er vijf aaneengeschakelde muzikale secties worden uitgevoerd die elk op zich hun eigen intentie zullen onderstrepen. Wie Jo al eerder live aan het werk zag, kan beamen dat zij haar futuristische cello al behoorlijk intens pijnigt met vaak emotionele crescendo’s als resultaat die in postrock de hoofdmoot vormen; met die nuance dat ze weliswaar worden gespeeld op klassieke instrumenten. Maar wie beter dan Jo zelf om zich uit te laten over haar commissioned work, dat nu al zonder dralen kan worden getipt als één van de hoogtepunten Roadburn 2022. Zeg dat Dj SVN het gezegd heeft!
“I cannot wait to perform the Cartographer live, with an audience, for the first time. It has been a long wait but it feels appropriate that Roadburn takes place in the Spring because birth and new life is a good metaphor for composing new pieces. This ‘birth’ was not straightforward, obviously due to covid, but having the extra time to sit with this creation has really allowed me to deepen my connection with it and it has been able to grow beyond how it might have sounded in 2020.”
“We managed to gather to record – which was an international mission! – in between two lockdowns and that was a very special experience. This was really like working with my dream supergroup and I love working with musicians who bring so much creativity – I know that they will take a line of music I’ve written and make it something that represents both of us.”
“So April 2022 – on stage at Roadburn with 16 amazingly talented musicians, where we will release The Cartographer in its final form will be hugely moving for me, for us as an ensemble, and a triumphant celebration.”, dixit Jo Quail.
Jo Quail: info & merch
Kollaps @ Hall Of Fame (22.04 / 17.50 – 18h40)
In het kader van Redefining Heavyness staat het nu al vast dat vrijdag ongeveer bij valavond brutaal zal ontsporen als een verroeste spijker en wel dankzij dit in Australië geboren industrial trio. Kollaps neemt namelijk zijn genre nogal letterlijk en steekt dit niet onder kapotte wagons of uiteengereten stalen constructies. Net als pakweg Einstürzende Neubauten hun podium steeds bezaait met zelf vervaardigde industriële instrumentaria, bedient ook Kollaps zich live van allerhande schrootmetaal of staalplaten om hun reguliere instrumenten de nodige luister bij te zetten. Het album MECHANICAL CHRIST (2019) groefde het trio zijn nihilistische visie reeds in het zwarte vinyl en hoewel het allemaal niet bepaald nieuw is, neemt dit niet weg dat Kollaps exact staat voor wat je kan verwachten: right in your face industrial brutallity that sharpen your nihilistic brain en wie kan daar nu tegen zijn? “Crucify” all disbeliefers!
Kollaps: info & merch
https://kollaps-noise.bandcamp.com/
Liturgy @ Main Stage (22.04 / 18h50 – 19h50)
Het is alsof het gisteren was, maar Roadburn 2011 was één van die jaren dat ik en mijn compadre als dj-duo Sodom and Gomorra de muzikale omlijsting verzorgde doorheen het toen nog 3-daagse festival; niettemin evenzo een ongebreidelde sonische geluidstsunami. Elke festival-dag werd van zaal gewisseld met de andere dj’s van dienst, maar met name zijn enkele momenten in de toenmalige Bat Cave gewoon op het netvlies gebrand. Nochtans was dit in verhouding tot de Grote Zaal een piepklein zaaltje , maar alles wat daar op de planken verscheen kreeg je knal op je smoel. Geen poespas, geen nonsens; spelen tot je er bij neer viel! En dat mag U letterlijk nemen. Eén van die totaal mesmerising acts waren die jonkies van Liturgy die op hun ukkie black metal wisten te formateren naar een geheel nieuwe niche, waar in een later stadium pakweg Imperial Triumphant ook wel kaas van gegeten heeft. Men neme de chaos van laten we zeggen de eerder traditionele black metal en men voegt hier een onbestemd aantal eenheden extatische virtuoze hilariteit aan toe; et voilà, proficiat, U hebt net een enkeltje Liturgy achter de kiezen. Dit jaar werd Liturgy echter uitgenodigd om de Main Stage te bestijgen en dat wordt afwachten wat dat gaat geven. De muziek van deze gewezen hippies is namelijk niet voor iedereen weggelegd, maar laat U zeker niet afschrikken. Voor ons is het feest alvast gegarandeerd!
Liturgy: info & merch
Motor!k @ Next Stage (22.04 / 23h10 – 00h)
Elk jaar sieren een flink aantal Belgen de affiche, maar zoals gezegd diende het festival worden samengesteld in zeer onzekere tijden en is het bijgevolg niet zo verwonderlijk dat het er dit jaar opvallend veel zijn. Hoewel Motor!k al tot twee jaar terug was gepland, is het nu eindelijk zo ver. Zoals we konden vernemen in de eerste aflevering van Svn’s Essential Nine #1, stonden tijdens de digitale Roadburn versie het Eindhovense – en ook dit jaar spelende – Dead Neanderthalers garant om de krautrock-lijn te voltrekken. Ditmaal dus terug live op de planken, wordt deze fakkel doorgegeven aan Motor!k waarvan de leden hun sporen reeds dik in vroegere bands hebben verdiend. Zo is Dirk Ivens misschien het best bekend van The Klinik of Dive, terwijl synth/gitarist Joeri Dobbeleir zijn werk bij The Whereabouts of J. Albert evenzeer naklinkt. En om het plaatje compleet te maken, is Dries D’Hollander uit zijn vorige stal Surburbs Songs gestapt om hier het ritme scherp te houden. En ook dit mag U letterlijk nemen, want is repetitieve strakheid niet één van de hoofdkenmerken die krautrock zo intens maakt? Jazeker, zoals besproken in Re-Connecting The Dots Revisited #4, zegt ook de perstekst: think Wire meets NEU! (Of denk maar aan het Waalse La Jungle bijvoorbeeld!) Ondertussen staat Motor!k op het punt van te bevallen van hun derde boreling en daarmee ligt de lat der verwachting opmerkelijk hoog. Maar overtuig gerust U zelf door onderstaand optreden in de Gentse Kinky Star op maximum volume te draaien.
Motor!k: info & merch
https://motork.bandcamp.com/album/motor-k-2
Senyawa @ The Terminal (23.04 / 22h10 – 23h)
Voor diegenen die nog in de veronderstelling leven dat er in Indonesië geen muzikale uitdagingen leven, heeft waarschijnlijk nog geen kennis gemaakt met Senyawa. Voor wie dit duo verleden week gemist zou hebben in een tweemaal uitverkochte Les Ateliers Claus – alwaar ze de muzikale dialoog aangingen met zowel met de harponische snarenpluksels van Orphaned Fairytales en anderzijds met Karen Willems (zie ook Creative Inertia #5) – krijgt nog een herkansing op Roadburn 2022. Meer bepaald in De Koepelhal zult U zelf kunnen ervaren hoe sterk de impact zal weerklinken van Wukir Suryadi zijn uit bamboe en andere materialen uit agrarische sector vervaardigde instrumenten. Reken daar naar de multi-linguïstische kwaliteiten van Rully Shabara bij die de luisteraar hypnotiseert in zowel het Boeginees, Javaans als Indonesisch en het lijkt of U echt op planeet tussenwereld bent beland. Toegegeven: nooit kunnen vermoeden dat Walter dit jaar zelfs bijna een uurtje diepe meditatie had voorzien.
Senyawa: info & merch
https://senyawaofficial.bandcamp.com/
Sum of R performing LAHBRYCE @ Main Stage (22.04 / 00h30 – 01h45)
Net als vele andere bands stond ook Sum of R reeds ingeroosterd op de editie van 2020, maar toen was er natuurlijk plots moeder natuur die daar een ander idee over had. In die nasleep van Covid-19 nam bezige bij en hoofdman Reto Mäder (oa JeGong, RM74, of van het ook hier aanrukkende Ural Umbo,) deze globale lamlegging te baat om een nieuw trio samen te stellen om zijn vernieuwde hersenspinsels muzikaal te vertalen. Dus in dit geval mogen Roadburners hun twee pollen kussen, want letterlijk als een geluk bij een ongeluk stelt het slechts een paar weken geleden – via het Gentse Consouling Sounds – verschenen LAHBRYCE zijn atmosferische doom, ritualistische drone en dark ambient xprmtl zonder verpinken ten toon. En wel op zo’n manier dat LAHBRYCE hier al weken op endless repeat roteert. Het is dan ook echt niet voor niets dat Sum of R staat te schitteren in mijn eigen eindejaarlijstjes (zie ook Svn’s 2021 Chapter I: Top 30 Concerts), maar een nachtelijke ereplaats op de mainstage is op zijn minst een onverwachte zet. Nochtans volledig terecht, want hun eerder optreden in Café Central was een psychedelische avant doom trip die bij de buren rondom ongetwijfeld nog steeds naklettert. Na enige omzwervingen bestaat Sum of R naast chief whip Reto Mäder ,dus ook uit Jukka Rämänen (Dark Buddha Rising, Hexvessel, Waste Of Space Orchestra, Dust Mountain) en Marko Neuman (Dark Buddha Rising, Ural Umbo, Waste Of Space Orchestra, Convocation) en leidt dit trio onbevangen luisteraars dwars doorheen de ongerepte Finse fauna & flora waar alle natuurelementen in het teken lijken te staan om hun bezwering te versterken. Laat uzelf betoveren door deze sessie in de DAFT studiio’s, maar bekijk ook zeker het ronduit prachtige video-artwork dat Jeroen Mylle aan Sum of R weet te rijven.
Sum of R: info & merch
https://sumofr.bandcamp.com/album/lahbryce
The Bug feat. Flowdan & Logan @ Next Stage (21.04 / 23h45 – 00h50)
Er wordt dus flink gepalaverd over het herdefiniëren van heavyness, maar er zijn pioniers out there die het doen met hun twee vingers in de neus. In eerste instantie denk ik uiteraard aan producer Adrian Sherwood, die zijn eigen tijd een paar jaar lichtjaren vooruit was en met ondertussen 4 decennia lang zijn motto Disturbing the Comfortable – Comforting the Disturbed te handhaven, hoeft hij niets meer te bewijzen. Dit neemt echter niet weg dat ook Kevin Martin aka The Bug zijn eigen grensverleggend rotsblokje bijdraagt tot dit gegeven. Voor wie erbij was: hoe anders dan totally mindblowing kunnen zijn passages als GOD of Techno Animal op bijvoorbeeld het al even legendarische Mind The Gap festival (1994) bestempeld worden? Maar ook wie de voorgaande jaren op Roadburn de collaboraties met Dylan Carlson van Earth (2017) of Zonal (met Justin Broderick & Moor Mother, 2018) heeft mogen ondergaan, zal dit ruimschoots beamen. Het is The Bug zijn eerste solo-album sinds ANGELS & DEVILS (2014), maar niet voor niets scheerde FIRE (2021) hoge toppen in jaarlijstjes van menig muzikale-veelvraten. (Spijtig voor de vinyl-lovers trouwens, want ondanks deze pauze van zeven jaar liet het label Ninja Tune eerder al weten dat het album out of print is.) Live verwachten we niets anders dan a total mess up of body and mind, hetzij in een voor Roadburn eerder ongewone muzikale setting. Uiteraard met een apocalyptische ingestelheid, maar doorheen al de jaren zal het namelijk de eerste keer dat een grime, dubstep, dancehall, dub-meister een podium op Roadburn bestijgt. Heel benieuwd naar de algemene reacties van al die Roadburners, maar geen paniek: het is wel ineens crème de la crème!
The Bug: info & merch
https://thebugmusic.bandcamp.com/
Yodok III @ Paradox (22.04 / 21h30 – 22h30)
Ook Dirk Serries haalde – na zijn eerdere passage in het kader van een Taping Policies event in zowaar mijn eigen hometown Geel – verleden jaar met één van zijn meer intieme concerten in het Brusselse Café Boom moeiteloos Svn’s 2021 Chapter I: Concerts Top 30. Hoe je ook draait of keert, in welke formatie dan ook blijven Dirk zijn snarenpluksels triggeren en boeien. Neem in dit geval nu Yodok III; het Zweeds-Noors-Belgische trio dat op hun Belgische première van THE EARTH WE WALK UPON (Consouling Sounds, 2019), het Leuvense Stuk deed kraken in zijn voegen en waar naast de gitaar van Dirk de bezetting verder bestaat uit drums en zowaar tuba. U had wellicht al begrepen dat dit een eerder onorthodoxe formatie vormt, maar wat als de uitgerekte composities die hun opbouw laten culmineren op het kruispunt van minimalistische drones en vrije improvisaties dan ook nog eens een magische werking blijkt te hebben? Dat heeft het team van Roadburn evenzeer goed ingecalculeerd. Dirk is dan ook niet zomaar kind aan huis op het festival, want pakweg de laatste vijftien jaar stond hij reeds met verschillende formaties op het podium. (Zoals onderaan met Yodok III in 2016 alweer.) Ditmaal wordt er echter nog een stapje verder gegaan en mag Dirk als artist in residence in de nieuwe collaboratie met de jazz-club Paradox zelfs vier optredens verzorgen. Ergo Roadburners: laat Yodok III alvast een gouden tip zijn…
Yodok III: info & merch
https://yodokiii.bandcamp.com/
Alle verdere info:
Roadburn.com
SVN's Unsane Vortex 
3 gedachten over “Svn’s Essential Nine #10: Roadburn @ Different Locations, Tilburg (21-24.04)”